Peygamberimiz, Ebu Bekir ve Ömer Gece Ne Arıyorlar?
Anlatacağımız hadise, Hz. Muhammed (s.a.v) ve iki güzide sahabenin Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer’in çektikleri açlığın boyutlarını göstermesi bakımından oldukça anlamlıdır.
Hz. Muhammed (s.a.v) bir gece yarısı olduğunda evinden dışarı çıkmıştı. Dışarda gezerken bir de görür ki Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer de kendisi gibi dışarıda oturuyorlar. Hz. Muhammed (s.a.v) onlara sorar:
– Bu saatte sizi Ebu Bekir ve Hz. Ömer evinizden dışarı çıkaran sebep nedir?
Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer cevap verirler:
– Açlıktan uyuyamadık ya Resulullah!
Hz. Muhammed (s.a.v) onlara:
– Allah(c.c) yemin ederim ki sizi Ebu Bekir ve Hz. Ömer evinizden çıkaran sebep neyse, beni de evimden çıkaran sebebi odur, haydi kalkınız!
Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer kalkıp Hz. Muhammed (s.a.v)’le birlikte Ensar’dan birinin evine giderler. Ama o gittikleri kimse evinde değildir. Hanımı Hz. Muhammed (s.a.v), Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer görünce onlara derki:
– Hoş geldiniz, buyurunuz,
Hz. Muhammed (s.a.v) karşılık verir:
– Falan nerede?
Kadın:
– Evde, su bitti bize tatlı su getirmek için gitti, şimdi gelir.
Tam o anda ev sahibi de gelir. Hz. Muhammed (s.a.v), Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer’e şöyle bir baktıktan sonra der ki:
– Allah’a hamdolsun! Bu gece, benden başka hiç kimse misafir yönünden daha bahtiyar değildir.
Hemen içeri evine gidip içinde olgunu ve yaşı bulunan bir hurma salkımı Hz. Muhammed (s.a.v), Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer’e getirir:
– Buyurunuz, ya Resulullah, yiyiniz.
Ev sahibi eline bir bıçak alır. Bunu gören Hz. Muhammed (s.a.v) Efendimiz buyurur:
– Sağılan hayvanlara sakın dokunma!
Ev sahibi Hz. Muhammed (s.a.v), Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer için bir koyun keser. Koyunun etinden ve hurmalardan yerler ve tatlı sudan da içerler.
Hz. Muhammed (s.a.v) Efendimizin ihtiyaç içinde olduğunu, kendisine çok yakın bulunan Muhacir ve Ensar’ın zenginlerine dahi fark ettirmezdi. Halini genelde hiç kimseye söylemez ve kimseye de yük olmak istemezdi. Kendisi yiyecek bir şey bulurum ümit ederek evinden dışarıya çıkaran açlık, en yakın dostları olan Hz. Ebu Bekir ve Ömer’i de aynı nedenden evlerinden çıkarmıştır. Ama Allah’ın çok sevdiği Resulü ile hiçbiri açlık durumlarını bir başkasına açarak sitemde bulunmamışlar,
Hz. Muhammed (s.a.v) Efendimiz ancak çok zor durumda kaldıkları zamanda maddi olarak daha iyi durumda olan bir kardeşlerinin kapısını çalmışlardı.