Peygamberimiz Ve Ebu Bekir Kübadan Sonra Medineye Varmaları
Peygamberimiz Ve Ebu Bekir Kübadan Sonra Medineye Varmaları
Peygamberimiz ve Ebu Bekir üç gün Sevr de kaldıktab sonra sonunda kılavuzuk yapacak Abdullah b. Üreykit’le geldi. birlikte Sevr’den ayrıldılar. Peygamberimiz ve Ebu Bekir için kendileri için hazırlanan develere binerek Medineye doğru yola çıktılar. Peygamberimiz Ve Ebu Bekir Kübadan Sonra Medineye Varmaları için baya yol vardı.
Bir gün yol aldıktan sonra Kudeyt denilen yere vardılar, orda konakladılar. Biraz Dinlendikten sonra yanlarında getirdikleri azıklardan yiyip karınlarını doyurdula,r sonra Peygamberimiz ve Ebu Bekir ile Üreykit Küba’ya doğru tekrar yola çıktılar.
Medine’ye doğru yönelen peygamberimiz ile Ebu Bekir uzun bir yolculuk sonunda medine yolu üzerinde olan Kuba’ya vardılar. Peygamberimiz ve Ebu Bekir Kuba’da üç gün kaldılar.
Bu arada Medineli Müslümanlar, Peygamberimiz (s.a.v)’in Mekke’den Medine’ye gelmek için yola çıktıklarını duymuşlardı. Medineli müslümanlar bu nedenle her gün sabah namazından sonra Harre mevkiine giderek , öğle vakti gelinceye kadar Peygamberimiz (s.a.v)’in yolunu heyecan ve sabırsızlıkla beklerlerdi, günlerce böyle devam etti. Peygamberimiz Ve Ebu Bekir Kübadan Sonra Medinede Varmaları na az kalmıştı.
Bu sırada bir gün Medineli bir Yahudi evinin damında yapılacak bir işi varmış, o işi yapmakiçin evinin damına çıkar.Ve çöle doğru baktığında, Çölde gelen beyazlara bürünmüş birkaç kişiyi görür. Müslümanların, Peygamberlerini geleceklerini ve Hz.Muhammed (s.a.v)’i Mekkeli Müslümanların günlerden beri beklemekte olduklarını biliyordu. Ve bu gelen kişilerin onlar olduğunu düşünerek, “Ey Arap topluluğu! İşte, beklediğiniz Peygamberiniz geliyor!” diye haykırarak Müslümanlara müjde verdi.
Peygamberimiz artık Medinede
Bu müjdeden sora birden bire Medinede yaşayan Müslümanlar bir anda bayram havasına büründü. Çünkü Hz. Muhammed (s.a.v) geliyordu! Medineli Müslümanlar hemen Peygamberimizi karşılamak için o tarafa doğru koştular.
Peygamberimizi karşılamak için o tarafa doğru koşanlar, Hz. Peygamberimizi ve Hz. Ebû Bekir’in, bir hurma ağacının gölgesinde dinlenirken gördüler ve hemen yanlarına gittiler. Ve o anda Hz. Ebû Bekir,Peygamberimiz’in başucunda ayakta duruyordu! Günlerden beri yolunu bekledikleri ve merak ettikleri Peygamberimizi heyacanla karşılarında görüyorlardı,
Peygamberimiz ile Hz. Ebu Bekir sonunda Medine’ye vardılar.Medineye varır varmaz, Hz. Ebu Bekir humma hastalığına tutuldu.
Medinede humma hastalığı yayılmıştı bir çok sahabede bu hastalıktan yatağa düşmüştü,çaresizdiler. Hz. Ebu Bekir de humma Hastalığı epey ağırlaşmıştı ve yatağa düştüğünden Hz. muhammed (s.a.v), “Allah’ım Mekke’yi bize sevdirdiğin gibi ve yurt kıldığın gibi Medine’yi de bize sevdir ve yeni yurdumuz olmasını sağla ,ve bu humma hastalığını bizden uzaklaştır’ diye dua etti. Bu duadan kısa süre sonra Hz. Ebu Bekir ve hasta olan diğer sahabeler tek tek iyileştiler.