Büyük Günah İşleyenlere de Şefaat Vardır

Büyük Günah İşleyenlere de Şefaat Vardır

Büyük günah işleyenler hakkında Resulullah’ın (sav) şefaatini, Allah’ ü teala’ nın kabul edeceğine inanmak farzdır, Resulullah’ın (s.a.v) Mümin olan ümmetlerin hepsinin hesabı için, Cehenneme girmeden önce şefaat eder. Cehenneme girmelerinden sonraki şefaati, özellikle kendi ümmeti içindir.
Peygamber efendimizin (Resulullah’ın (sav) şefaati sebebiyle ümmeti ve müminlerden ümmetinin gayrisi Cehennemden çıkarılır, Hatta kalbinde zerre miktarı iman olan ve ömründe halis ve muhlis olarak bir kere La ilahe illallah diyen kimse Cehennemde sonsuz kalmaz. «Allah’ u teala’ nın kitabında açık ayetler var .Şuara ayeti 26 ayetinde Müminler şefeatcı görüp, bizim için şefeatcı dost ve müşfik yoktur derler», Büyük Günah İşleyenlere de Şefaat Vardır.

Ey Muhammed! Başını secdeden kaldır ve şefaat eyle. Şefaatin kabul olunsun.

Müddessir süresi kırkaltıncı ayetinde: «Onlara şefaatcıların şefaatı fayda vermez» buyuruyor.
Bunun gibi hadis-i şerif de de bildirilmiştir ki: «Kıyamet gününde, dirilmek için en önce kabri açılan benim, en önce mezardan ben kalkacağım övünmek için söylemiyorum. kıyamet günü insan oğlunun seyyidi, efendisi benim. Övünmek için söylemiyorum. Kıyamet günü liva-i hamd benim elimdedir. Asla övünmek için söylemiyorum. Cennete gireceklerin birincisi benim. Övünmek için söylemiyorum. Cennet kapısının halkasını tutarım. Bana Cennete girmek için izin verilir. Allah’ u teala’ bana hoş geldin, der. Ben onun için secde ederim. Bu durumda iken Cenab-ı Hak bana: Ey Muhammed! Başını secdeden kaldır ve şefaat eyle. Şefaatin kabul olunsun. Ne dilersen dile, dilediğini vereyim», buyurur. Bu durumda başımı yerden kaldırıp: «Ya Rabbi, ümmetimi isterim, ümmetimi dilerim», derim ve Cenabı Haktan ümmetimin hakkında rica ve niyaz ve şefaate devam ederim. Cenab-ı Hak bana: Ey Muhammed, git kalbinde zerre kadar imanı olan kimi bulursan Cehennemden çıkar buyurur. Büyük Günah İşleyenlere de Şefaat Vardır

Her peygamber için, kabul edilen bir dua vardır

Ben ümmetimden dağlar kadar günahlara gömülmüş kimseleri Cehennemden çıkarım, Sonra diğer peygamberler, yine Rabbine dön derler. Ben Rabbime döndüm, ona sığındım, bir daha sığınmaya utanırım derim» buyrulduğunu Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) bildiriyor. Cabir bin Abdullah (radıyallahü anhüma) Resulullah’dan (sav) bildirdiği hadisi şerif de: «şefaatim, ümmetimden büyük günahı olanlar içindir», buyruldu. Yani Allah’ ü teala’ nın bana vad ettiği şefaati, ben ümmetimden büyük günahı olanlar için, yani büyük günah işliyenleri Cehennemden çıkarmak için hazırlamışımdır. Hüreyre’nin (radiyallahu anh) bildirdiği hadis-i şerif de buyruldu ki: «Her peygamber için, kabul edilen bir dua vardır. Her peygamber acele edip, o duasını dünyada eyledi. İstedikleri dünyada verildi. Ben ise dua’mı, kıyamet günü ümmetime şefaat etmek için sakladım. Ümmetimden Allah’ ü teala’ya şirk koşmadan ölen kimseler, inşaallah benim şefaatime kavuşacaklardır.»

Ya Rabbi, İnsanoğlu Cehennemde Yandı

Enes-i Ensarı nin (radıyallahu anh) bildirdiği hadisi şerif de buyruldu ki: «Ben kıyamet gününde, taş ve topraklar sayısınca [yani pek çok] kimselere elbette şefaat ederim».

Resulullah (sav) Kıyamet günü mizan ve Sıratın yanında şefaat edecektir. Bunun gibi her peygamber şefaat edecektir Huzeyfe’ nin (ra)bildirdiği hadisi şerifte «Kıyamet günü Resulullah (sav) kıyamet günü İbrahim (as)rica ve niyazıma inayet ve duamın kabulünü ihsan eyle dediğinde dediğinde, Allah’ u Teala duanı ve dileğini bekliyorum buyurunca İbrahim aleyhisselam: «Ya Rabbi, İnsanoğlu Cehennemde yandı», der. Allah’ u Teala tarafından, kalbinde bir arpa veya buğday tanesi kadar imanı olan kimseyi Cehennemden çıkarınız hitabı gelir», buyruldu.